Ocena proponowanych rozwiązań

Diagnoza EIOPA dotycząca produktów non-life jest w mojej ocenie całkiem trafna. Oczywiście, nigdy nie lubimy dodatkowych regulacji. Natomiast obecnie brak jasnych wskazówek dla produktów non-life pozwalających na etykietowanie ich jako „zielone” czy „zrównoważone” może powodować efekt mrożący w zakresie powstawania i dystrybucji tego typu produktów spowodowany chęcią uniknięcia zarzutów o greenwashing. Stworzenie jasnej klasyfikacji zrównoważonych produktów non-life mogłoby być krokiem w przód. Pozytywnie oceniłbym też brak ambicji EIOPA, aby nakazywać tworzenie odrębnych dokumentów informacyjnych nt. profilu produktu związanego ze zrównoważonym rozwojem. Uzupełnienie IPID powinno być zdecydowanie mniej obciążające.

Artykuł został opublikowany w ramach cyklu "Zrównoważone ubezpieczenia" 13 czerwca 2024 r. w Dzienniku Ubezpieczeniowym.

W ocenie EIOPA informacje o cechach produktu non-life związanych ze zrównoważonym rozwojem powinny znaleźć odzwierciedlenie w IPID. Nie oznacza to, że dzisiejszy IPID powinien zawierać informacje na temat cech produktu związanych ze zrównoważonym rozwojem.

Propozycja 2: Nowe obowiązki informacyjne (odrębny dokument vs nowa sekcja IPID)

EIOPA nie widzi konieczności wprowadzenia obowiązku stworzenia dodatkowego dokumentu informującego klientów przed zawarciem umowy o cechach zrównoważonego rozwoju w produktach non-life. W ocenie EIOPA nałożenie takiego obowiązku nakładałoby na rynek zbyt duży ciężar i znacząco zwiększało zakres dokumentów, które klient musiałby otrzymywać przed zawarciem umowy.

Z drugiej strony, w ocenie EIOPA informacje o cechach produktu non-life związanych ze zrównoważonym rozwojem powinny znaleźć odzwierciedlenie w IPID. Nie oznacza to, że dzisiejszy IPID powinien zawierać informacje na temat cech produktu związanych ze zrównoważonym rozwojem. Zdaniem EIOPA uwzględnienie nowej sekcji w IPID wymaga zmiany art. 20(8) IDD jak również rozporządzenia delegowanego 2017/1469 dot. IPID. Na razie zakłady non-life mogą zatem jeszcze odetchnąć z pewną ulgą. Natomiast trzeba spodziewać się, że w zmiany nadejdą, ponieważ w Poradzie EIOPA zaprezentowała już nawet nowy układ IPID uwzględniający sekcję zatytułowaną „Cechy zrównoważonego rozwoju”.

Za główną luką w zakresie zapobiegania greenwashingowi EIOPA uznała niedoregulowanie produktów non-life o cechach związanych ze zrównoważonym rozwojem (sustainability features).

Produkty non-life: luka regulacyjna w obszarze walki z greenwashingiem

Za główną luką w zakresie zapobiegania greenwashingowi EIOPA uznała niedoregulowanie produktów non-life o cechach związanych ze zrównoważonym rozwojem (sustainability features). EIOPA przypomniała, że obecnie regulacje w tym obszarze znajdują się głównie w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2017/2358 (zarządzanie i nadzór nad produktem) oraz w Taksonomii (klasyfikacja taksonomiczna ubezpieczeń zagrożeń związanych z klimatem). Wg EIOPA te akty prawne nie ustanawiają jednak jasnych ram prawnych i powinny zostać uzupełnione, aby klarownie określić, które produkty non-life mają cechy związane ze zrównoważonym rozwojem.

Propozycja 1: Klasyfikacja zrównoważonych produktów non-life

Pierwsza z propozycji EIOPA to wprowadzenie kategorii produktów non-life, które można byłoby uważać za mające profil związany ze zrównoważonym rozwojem. Takie kategorie mogłyby zostać opracowane w nowym akcie prawnym albo uzupełniać rozporządzenie delegowane (UE) 2017/2358.

Na bazie zgromadzonych informacji EIOPA wymieniła cztery przykładowe kategorie tego typu produktów non-life pojawiające się w obrocie:

1. produkty, których zakup albo odnowienie wiąże się ze wsparciem określonego celu środowiskowego albo społecznego (np. określony % składki przekazywany jest na wskazane cele charytatywne, które może wybrać ubezpieczający),
2. produkty dające benefity klientom, którzy wdrażają postawy zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju (np. ubezpieczenie zdrowotne oferujące darmowe środki wspomagające rzucanie palenia),
3. produkty uwzględniające w procesie likwidacji szkód kwestie środowiskowe,
4. ubezpieczenia zielonych aktywów (np. ubezpieczenie farm wiatrowych, samochodów elektrycznych). EIOPA nie przesądza, że to w przyszłości będą kategorie produktów uznanych za zrównoważone, natomiast w ocenie EIOPA wiele z nich może w sposób uzasadniony być za takie uznawane.

prawo i zrównoważony rozwój dla ubezpieczeń

Greenwashing to praktyka, w której oświadczenia, deklaracje, działania lub komunikaty związane ze zrównoważonym rozwojem nie odzwierciedlają w sposób jasny i uczciwy rzeczywistego profilu podmiotu, produktu lub usługi finansowej w zakresie zrównoważonego rozwoju, co może wprowadzać w błąd konsumentów, inwestorów lub innych uczestników rynku.

Masz pytania dotyczące zrównoważonych ubezpieczeń? Napisz do mnie!

Podobne wpisy

EIOPA podaje, że aż 10 europejskich organów nadzoru stwierdziło, że na nadzorowanych przez nie rynkach nie istnieją „zielone” lub „zrównoważone” produkty non-life. Taka sytuacja z kolei nie zdarza się w sektorze ubezpieczeń na życie i inwestycyjnych. Skąd ten rozdźwięk? Z analizy EIOPA wynika, że przyczyną jest luka regulacyjna w obszarze produktów non-life. Potencjalne sposoby na jej wypełnienie EIOPA przedstawiła w „Poradzie dla Komisji Europejskiej dotyczącej ryzyka greenwashingu i nadzoru nad politykami zrównoważonych finansów”, którą opublikowano 4 czerwca.

Greenwashing wg Porady EIOPA

Wg definicji, którą EIOPA zaleca stosować organom nadzoru oraz podmiotom nadzorowanym, greenwashing to praktyka, w której oświadczenia, deklaracje, działania lub komunikaty związane ze zrównoważonym rozwojem nie odzwierciedlają w sposób jasny i uczciwy rzeczywistego profilu podmiotu, produktu lub usługi finansowej w zakresie zrównoważonego rozwoju, co może wprowadzać w błąd konsumentów, inwestorów lub innych uczestników rynku.

Zwalczanie tak rozumianego greenwashingu jest jednym z priorytetów w działalności EIOPA na najbliższe lata. Można zatem spodziewać się wielu inicjatyw, które będą inspirować również lokalne organy nadzoru do wzmożenia nadzoru nad tym zjawiskiem. Jedną z nich jest omawiana Porada EIOPA. To dokument szczegółowo analizujący zjawisko greenwashingu, przedstawiający stan obecny i ewentualne rozwiązania prawne planowane na przyszłość.