Dalsze kroki

Przez publikację projektu wytycznych, EIOPA rozpoczęła jego konsultacje, które potrwają do 19 września 2025 r. i w których mogą uczestniczyć wszystkie zainteresowane strony, a zatem nie tylko krajowe organy nadzoru, ale także podmioty nadzorowane. W dniu 26 sierpnia 2025 r. odbędzie się publiczne wysłuchanie online dotyczące projektu wytycznych. Natomiast ostateczną treść wytycznych ESA – zgodnie z art. 304c ust. 3 akapit drugi dyrektywy Solvency II – muszą opublikować do 10 stycznia 2026 r. Następnie wytyczne będą miały być stosowane przez krajowe organy nadzoru.

Krajowe organy nadzoru mają przyjąć podejście oparte na analizie ryzyka. Mają wobec tego wyselekcjonować ryzyka istotne dla podmiotów finansowych, które powinny zostać objęte testem warunków skrajnych. Ocena istotności ma odbyć się z uwzględnieniem modelu biznesowego, portfela, położenia geograficznego, sektora działalności w perspektywie krótko i średnioterminowej.

Ocena istotności

Krajowe organy nadzoru mają przyjąć podejście oparte na analizie ryzyka. Mają wobec tego wyselekcjonować ryzyka istotne dla podmiotów finansowych, które powinny zostać objęte testem warunków skrajnych. Ocena istotności ma odbyć się z uwzględnieniem modelu biznesowego, portfela, położenia geograficznego, sektora działalności w perspektywie krótko i średnioterminowej. Ocena powinna objąć w szczególności:

• ekspozycję aktywów i pasywów na ryzyko transformacji (np. w oparciu o ich ślad węglowy) oraz na ryzyka fizyczne (np. w zależności od lokalizacji geograficznej);

• potencjalny wpływ czynników ESG na tradycyjne kategorie ryzyk finansowych, tj. na ryzyko rynkowe, kredytowe, kontrahentów, ubezpieczeniowe, a także operacyjne, reputacyjne i strategiczne.

Krajowe organy nadzoru mają w tym zakresie uwzględnić jasne jakościowe lub ilościowe kryteria i progi istotności ryzyka.

Kwestie metodologiczne

Projekt wytycznych ESA odnosi się też do kwestii metodologicznych testów, określając rekomendowane podejście krajowych organów nadzoru do:

• perspektywy czasowej testów,

• projektowania scenariuszy,

• porównania i wyboru podejścia odgórnego (top-down approach) i oddolnego (bottom-up approach),

• poziomu szczegółowości testów,

• założeń bilansowych,

• doboru próby podmiotów finansowych do testów,

• zasad proporcjonalności,

• ograniczeń stosowanych modelów.

Na pierwszym etapie krajowe organy nadzoru mają skupić się na ryzykach klimatycznych i środowiskowych (E), natomiast w dalszej kolejności stopniowo mają być uwzględniane ryzyka społeczne (S) i zarządcze (G).

W pierwszej kolejności ryzyka środowiskowe

Na pierwszym etapie krajowe organy nadzoru mają skupić się na ryzykach klimatycznych i środowiskowych, obejmujących zarówno ryzyka fizyczne (np. ekstremalne zjawiska pogodowe, utrata bioróżnorodności), jak i ryzyka związane z transformacją (np. zmiany polityk, zmiana podejścia do wyceny), aby zidentyfikować główne ekspozycje na ryzyko. Natomiast w dalszej kolejności stopniowo mają być uwzględniane ryzyka społeczne (S) i zarządcze (G).

Perspektywa krótko, średnio i długoterminowa

Krajowe organy nadzoru mają precyzyjnie określić swoje cele podczas przeprowadzania testów warunków skrajnych w zakresie ESG, uwzględniając dwa rodzaje testów:

• test odporności kapitałowej i płynności oraz zdolności do absorpcji strat w obliczu wstrząsów gospodarczych i finansowych związanych ze wszystkimi istotnymi ryzykami obejmującymi także ryzyka ESG w perspektywie krótko i średnioterminowej (np. 5 lat i mniej);

• test odporności strategii i modelu biznesowego w różnych scenariuszach związanych z ESG w perspektywie średnio i długoterminowej (np. od 5 do 10 lat lub dłużej).

prawo i zrównoważony rozwój dla ubezpieczeń

Projektowane wytyczne bezpośrednio skierowane będą do krajowych organów nadzoru, a więc w przypadku Polski do KNF. Jednakże ich treść nie pozostanie bez wpływu na podmioty nadzorowane.

Masz pytania dotyczące zrównoważonych ubezpieczeń? Napisz do mnie!

Podobne wpisy

27 czerwca 2025 r. EIOPA opublikowała projekt wspólnych wytycznych ESA (działających wspólnie unijnych organów nadzoru, w tym EIOPA) dotyczących zapewnienia spójności, długoterminowej perspektywy oraz wspólnych standardów metodologii oceny w testach warunków skrajnych dla ryzyk środowiskowych, społecznych i związanych z ładem korporacyjnym zgodnie z art. 100 ust. 4 dyrektywy 2013/36/UE oraz art. 304c ust. 3 dyrektywy 2009/138/WE (Solvency II). Projektowane wytyczne bezpośrednio skierowane będą do krajowych organów nadzoru, a więc w przypadku Polski do KNF. Jednakże ich treść nie pozostanie bez wpływu na podmioty nadzorowane.

Zapewnienie odpowiednich zasobów

ESA wskazują, że do procesu testów warunków skrajnych w zakresie ryzyk ESG muszą zostać przydzielone odpowiednie zasoby ludzkie i materialne. Zaangażowany personel musi posiadać specjalistyczną wiedzę w zakresie oceny ryzyk ESG, metodologii testów warunków skrajnych oraz nadzoru finansowego. Niezbędne jest także posiadanie zdolności do zarządzania i gromadzenia wysokiej jakości danych ESG.